OGŁOSZENIE PARAFIALNE

Kochane, zaglądacie jeszcze czasem tutaj? 

Dobra, nie musicie kłamać i tak, wiem, że zaglądacie (statystyki bloga nie kłamią) :D

W każdym razie, wiem, że zawaliłam na całej linii. Miałam pojawić się tutaj 2 tygodnie temu i do tej pory mnie nie ma, ale musicie mi wybaczyć, bo to nie do końca moja wina. 

Sesja zmorą studentów jest, a ja jestem na takim a nie innym kierunku studiów, gdzie egzaminy sieją istne spustoszenie. Niestety ja w sesji wpadam w taki tryb, że oprócz nauki i jedzenia praktycznie cały świat dla mnie nie istnieje. I przysięgam, że nie zapomniałam o Was i o opowiadaniu, tylko po prostu pokonał mnie brak czasu. 

Uwierzcie mi, wkuwanie ustawy o podatku VAT na zmianę z rozkminianiem sądowego ustalania ojcostwa nie działają pozytywnie na wenę... :(

Dobra, nie chcę Was zanudzać, tylko przyszłam poinformować, że w przyszłym tygodniu, a dokładniej w środę WRACAM z pięknym, nowym, emocjonującym rozdziałem :D

Nie martwcie się, choćbym zniknęła na kilka tygodni znowu (czego na razie nie planuję) i tak skończę to opowiadanie, ponieważ tak bardzo przywiązałam się do bohaterów, że czuję obowiązek przedstawienia Wam dalszych losów Klary i naszej wesołej ferajny :D 

Dajcie znać w komentarzach (koniecznie), że JESZCZE mam dla kogo pisać :))

Całuję Was mocno, ściskam i na deserek podaję Wam Piszcza. Bo Piszczu jest dobry na wszystko, prawda? 💔